Mało kto buduje szczyt biegowej formy na sierpień. Okres wakacyjny to czas treningu. Jedni wylegują się na urlopie, a inni szlifują formę na obozie sportowym. Wszystko zależy od ambicji, możliwości i chęci. Wspomnę, że w tym organizowane są zawody. Jest ich mniej, ale są! Czasem słyszę głosy, że nie opłaca się startować, bo to zakłóca rytm treningowy. Ten ogólnodostępny z bieganie.pl na pewno! W tym tekście poruszam kwestię przetarcia, jako atrakcyjnej jednostki treningowej. Warto dodać, że rywalizacja potrafi dać niezłego kopa motywacyjnego 😉

Zacznę od przykładu. Paweł ma w planach PZU Maraton Warszawski. Jego trening bazuje na względnie dużej objętości, lecz niskiej intensywności. W najbliższą niedzielę jest Bieg Jezior, na dystansie 5 kilometrów. Paweł nie chce startować, ponieważ niedziela to dzień długiego rozbiegania. Krótko mówiąc, szkoda mu kilometrażu. Nasz bohater wychodzi z założenia, że korzystniej jest zrobić długie wybieganie. Dodatkowo tak nakazuje plan treningowy. Co robić?

Moim zdaniem, powinien wystartować w zawodach. Niezależnie od tego, czy start docelowy to maraton, czy 10 kilometrów. Warto pamiętać o tym, że zróżnicowany trening przynosi najlepsze efekty. Nikt nie powiedział, że jedyną słuszną drogą, do sukcesu w maratonie jest objętość. Racja, że kluczowymi parametrami maratończyka jest wytrzymałość i siła biegowa, ale poprawa innych cech może przyczynić się do jeszcze większego progresu. W tym momencie mówimy o przetarciu. Nasz bohater traktuje ten bieg jako mocny trening, a dzięki wynikowi na mecie, ma informacje na temat aktualnej dyspozycji. Na dodatek, nie jest powiedziane, że po biegu trzeba leżeć i odpoczywać. Pamiętam swój udział w marcowej edycji Chęć na Pięć. Byłem w mocny treningu do Maratonu Lubelskiego. Wystartowałem bez żadnego luzowania. Sam start był całkiem udany, a co potem? Zrobiłem rozbieganie (12km). W ogólnym rozrachunku ten bieg podbił mi formę. Przypomnę znane powiedzenie: „nawet najsłabszy start jest najlepszym treningiem„.

Nie sposób nie wspomnieć o aspekcie psychologicznym przetarcia. Wielu zawodników skarży się na monotonię treningu, a to przekłada się na spadek motywacji. Rywalizacja przypomina nam o tym, po co trenujemy. Jak start nam wyjdzie to super, a jak nie, to co? To mamy zastrzyk motywacji w najczystszej postaci! Sam udział w zawodach nie powinien być wielkim obciążeniem psychicznym, ponieważ nie jest to start docelowy.
 

 
Jak wkomponować przetarcie w plan treningowy? Pamiętaj, że to intensywny trening, zatem nie wykonuj mocnych jednostek jakościowych od dwóch do trzech dni przed startem. Tak czy inaczej, wszystko zależy od Twojego aktualnego poziomu wytrenowania.

To jak, robisz przetarcie?